شهید ستاری، معمار نوسازی نیروی هوایی

شهیدستاری برای کاهش اثرات محدودیت اعتباری و روبه‌رویی با شرایط پس از جنگ منطقی‌ترین راه را انتخاب کرد و آن خودکفایی هرچه بیشتر نیروی هوایی بود.

نام هر شب محرم به اسم کدام شهید کربلاست؟

شب اول (مسلم بن عقیل)

"مسلم"، نخستین شهید واقعه کربلاست. شهادت او کمی پیش تر از حادثه کربلا رخ داده و شب اول ماه محرم به پاس فداکاری و جان فشانی های این سفیر شهید راه سرخ به نام شب "حضرت مسلم بن عقیل" خوانده می شود. مسلم الگوی محبت و وفا و عاشقی دل باخته بود که تا آخرین لحظه از عشق پاک خود به "حسین" (ع) دست بر نداشت و در اوج بی وفایی کوفیان به مولایش وفادار ماند.

شب دوم (ورود به کربلا)

روز دوم محرم به دلیل ورود "امام حسین" (ع) در این موقع از سال ۶١ (ه.ق) به سرزمین کربلا، به نام روز "ورود به کربلا" نام گذاری شده که نماد پایداری به شمار می رود. "اباعبدالله الحسین" (ع) از همان آغاز حرکت با حوادث گوناگونی، از بی وفایی کوفیان گرفته تا تعقیب شدن از سوی سپاهیان دشمن، روبه رو گشت اما با این حال از ادامه ی راه منصرف نشدند و هم چنان استواری ورزیدند.

شب سوم (حضرت رقیه (س))

"حضرت رقیه" (س) دُردانه ی سه ساله "حسین بن علی" (ع) است که نام مبارک ایشان در بعضی از کـُتـُب تاریخی و مقاتل نقل شده و در برخی دیگر مانند ریاض الاحزان از او با نام "فاطمه صغری" یاد کرده اند. "رقیه" (س) در روز سوم صفر سال ۶١ (ه.ق) در سفر اهل بیت به شهر شام از دنیا رفته اند و شاید نام گذاری روز سوم محرم به نام این بانوی کوچک بدین انگیزه بوده که در گرماگرم عزاداری دهه اول، از مظلومیت او یادی شود. "حضرت رقیه" (س) الگوی تربیت صحیح می باشند و با تدبیر در جملات کوتاهی که وی هنگام دیدن سر بریده پدر به زبان آورده به خوبی می توان دریافت که این کودک از چه معرفت والایی برخوردار بوده است.

شب چهارم (حضرت حرّ (ع))

شب چهارم عزاداری محرم اختصاص به یکی از شهیدان سربلند کربلا یعنی "حر بن یزید ریاحی" دارد؛ البته این شب را به فرزندان "حضرت زینب" (س) نیز منسوب کرده اند. حر در آغاز برخورد با "امام حسین" (ع) چنین جای گاه وارسته ای نداشت و به گفته خودش مأمور بود و معذور! اما ادب و تواضع حر در مقابل سالار شهیدان، سبب رهایی او گشت. "حربن یزید ریاحی" الگوی توبه و حقیقت جویی ست به گونه ای که با ژرف بینی، حق را بر باطل ترجیح داد و پیشانی پشیمانی بر سجده گاه توبه فرود آورد. حر، جذاب ترین الگوی توبه برای خطاکاران به شمار می رود.

شب پنجم (حضرت زهیر (ع)، حبیب بن مظاهر (س) و حضرت عبدالله بن حسن (ع))

این شب مانند شب چهارم میان چند شهید کربلا مشترک می باشد. شب پنجم به "حبیب بن مظاهر" و "حضرت عبدالله بن حسن" کودک هشت ساله ی "امام مجتبی" (ع) نیز منسوب شده است. "عبدالله" (ع) در شمار آخرین یارانی بود که پیش از شهادت "امام حسین" (ع) در ظهر عاشورا به شهادت رسید. "زهیر"، الگوی عاشقی کربلا، تا چند روز پیش، از دیدار "حسین" (ع) می ترسید اما پس از آن که به خیمه امام گام نهاد، هراسش به عشقی جاودانه بدل گشت. بارقه ی نگاه "امام حسین" (ع) چنان در جانش اثر کرد که از همه ی هستی خود گذشت و از دنیا و خانمان گسست. او در این راه چنان پیش رفت که به یکی از فرماندهان سپاه آن حضرت تبدیل شد.

شب ششم (حضرت قاسم (ع))

شب نوجوانان عاشورایی، شب روضه "قاسم بن الحسن" (ع). وقتی "امام حسین" (ع) سخن از شهادت یارانش به میان آورد، نوجوان سیزده ساله کربلا از عمو پرسید: عموجان آیا من نیز به فیض شهادت نائل می شوم؟ امام او را به سینه چسباند و فرمود: فرزندم مرگ را چگونه می بینی؟ قاسم پاسخ داد: از عسل شیرین تر! شهادت طلبی "قاسم" (ع) و پا فشاری او برای رسیدن به مقصود، زیباترین الگو را برای رهروان خط سرخ شهادت رقم زد.

شب هفتم (حضرت علی اصغر (ع))

"علی اصغر" (ع) فرزند کوچک "امام حسین" (ع) و "حضرت رباب" دختر "امرء القیس" است که با تیر سه شعبه ی "حرمله بن کاهل اسدی" به شهادت رسید. مصیبت "علی اصغر" (ع) برای "حسین" (ع) جان فرسا بود چنان که گریست و به خداوند عرض کرد: خدایا خودت میان ما و این قوم داوری کن. آنان ما را فرا خواندند تا یاری کنند ولی برای کشتن ما کمر بسته اند. در این لحظه ندایی از آسمان رسید که: ای "حسین" (ع) در اندیشه "اصغر" (ع) مباش، هم اکنون دایه ای در بهشت برای شیر دادن به او آماده است. شب هفتم، شب رضاست. "حسین" (ع) بهترین الگوی پایداری و رضایت می باشد. او پس از تحمل شهادت همه یاران و جوانانش، کودک شیرخوار خود را به میدان آورد. هنگامی که "علی اصغر" (ع) نیز فدا شد بر قضای الهی گردن نهاد و خطاب به خداوند گفت: ای خدا! چون تو این صحنه ها را می بینی تحمل این مصیبت ها بر من آسان می گردد.

شب هشتم (حضرت علی اکبر(ع))

"علی اکبر" (ع) نخستین شخصی بود که از بنی هاشم به میدان رفت. او فرزند بزرگ امام و نزدیک ترین فرد به ایشان است. چون غربت پدر را در میان خیل گرگ های خون آشام کوفه و شام می بیند، از همه یاران و افراد خاندان پیشی می گیرد و خود را در راه آرمانی فدا می کند. او گام به میدان می نهد تا حجت را بر مردم تمام نماید و شوق رسیدن به فیض شهادت را در دل یاران "حسین" (ع) قوت بخشد. "علی اکبر" (ع) الگوی سبقت گرفتن در شهادت است.

شب نهم (شب تاسوعا)

ستاره ی ۳۴ ساله آسمان کربلا و بزرگ ترین یار و یاور "حسین" (ع). "عباس" یعنی "چهره درهم کشیده" و این نام، نشان از صلابت و توان مندی سقای کربلا دارد. او فرزند "علی" (ع) و برادر "امام حسین" (ع) بود، با این حال هرگز برادر خود را به نام صدا نزد. "عباس" (ع) این ادب و فروتنی را تا لحظه آخر بر خود واجب می دانست. او بهترین الگوی رشادت است چرا که پرچم دار سپاه بود و پرچم را به دست رشیدترین و شجاع ترین افراد لشگر می سپارند. او به اندازه ای محو یار گشت که بر امواج دل انگیز آب روان، لب های خشکیده ی محبوب خود را در نظر آورد و داغ تشنگی را از یاد برد. رشادت، وفاداری و فروتنی "عباس" (ع) یکی دیگر از برگ های زرین عاشوراست که همه را به شگفتی واداشته.

شب دهم (شب عاشورا)

شب "حسین بن علی" (ع) الگوی آزادگان جهان. شهامت، ایثار، بردباری، تسلیم، رضا، وفا، فروتنی، شجاعت و پای داری امواج اقیانوس بی منتهای "حسین" (ع) است. اگر این قیام چنین درون مایه ی ارزش مندی از فضایل انسانی را در خود نداشت، این گونه بر پیشانی تاریخ نمی درخشید. عاشورا این گونه توانست حصار زمان و مکان را درهم شکند و تاریخ را در نوردد.

شهدای منا و گرامیداشت یاد شهید مصطفی مرتضایی

یاد تمامی شهدای گرامی منا شاد  مخصوصا شهید مصطفی مرتضایی  

وضو گرفته ام از بهت ماجرا بنویسم

		قلم بخون زده ام تا که از منا بنویسم
باستخاره نشستم که ماجرای منا را		به تهنیت بسرا، یاکه بر عزا بنویسم
نه عمر نوح نه برگ درختهای جهان		بگو که داغ دلم را کی وکجا بنویسم
چگونه امدنت را بجای سر در خانه		بخط اشک به سردی دردها بنویسم
چگونه قصه مهمان کشی سنگ دلان را		به پای قسمت وتقدیر ویا قضا بنویسم
منا که برف نمیآید این سفیدی چیست		چسان زمرگ رفیقان با صفا بنویسم
خبر زتشنگی حاجیان رسید ودل بگرفته		خوش است یکی دوسطر من از کربلا بنویسم
نویسم از غم درد برادر وخواهر		یکی به بند ویکی روی نیزه ها بنویسم
نویسم از عطش اصغروزحال رباب		زگوشواره وزنجیر ودست وپا بنویسم
نویسم از قد وبالای آن علی اکبر		زدستهای علمدار با وفا بنویسم
چگویم از دل پر درد یادگار حسن		زاتش ودگر از خیمه ها بنویسم
ازان زمان که شه دین فتاد روی زمین		زبانحال وی وشمر بی حیا بنویسم
که گفت ،زاده ذالجوشن لعین دغا		بده تو اب و سرم را نما جدا بنویسم یاد تمامی شهدای گرامی منا

حادثه منا و یاد شهید گرانقدر مهاجر الی الله مصطفی مرتضایی

فاجعه منا در ۲ مهر ۱۳۹۴ برابر با ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵ میلادی و ۱۰ ذیحجه ۱۴۳۶ قمری همزمان با عید قربان در مراسم رمی جمرات در «خیابان ۲۰۴» نزدیک تقاطع آن با «خیابان ۲۲۳»، در منطقهٔ منا،^[۱] شهر مکه، عربستان سعودی رخ داد.^[۲] ازدحام حجاج باعث کشته شدن دست‌کم ۲٬۲۳۶ نفر شد.^[۳] هنوز آمار دقیق تلفات این حادثه رسماً اعلام نشده است. مقامات رسمی عربستان ۲ روز پس از وقوع حادثه تعداد جانباختگان را ۷۶۹ نفر اعلام کردند.^{[۴][۵][۶][۷]} بر اساس مجموع آمار استخراج‌شده از گزارش‌های جداگانهٔ کشورها، تعداد فعلی جانباختگان ۲٬۴۳۱ نفر است.

تعداد جانباختگان ایرانی در این حادثه ۴۶۴ نفر اعلام شده^{[۸][۹][۱۰][۱۱]} که تمامی مفقودان حادثه تا تاریخ ۱۶ دی ۱۳۹۴ شناسایی شدند و ۴۲ قربانی دیگر در قبورالشهدای مکه دفن شده‌اند.^[۱۲][۱۳] در پی این حادثه، ۳ روز عزای عمومی توسط سید علی خامنه‌ای در ایران اعلام شد.^{[۱۴][۱۵][۱۶][۱۷]} این حادثه منجر به برآشفتگی طایفه‌ای بین دو دشمن منطقه عربستان سنی و ایران شیعه شد که یکی از دلایل اساسی این برآشفتگی روابط، نا آرامی‌های خاورمیانه مانند جنگ داخلی سوریه و جنگ داخلی یمن بوده است.^{[۱۸][۱۹][۲۰]} ایران با ۴۶۴ جانباخته، بیشترین کشتهٔ شناسایی‌شده را در آسیا داشته‌است.^[۲۱][۲۲] بر اساس آمار به دست آمده، مالی با ۳۱۲، نیجریه با ۲۷۴، مصر با ۱۹۰، بنگلادش با ۱۳۷ و اندونزی با ۱۲۹ جانباخته پس از ایران بیشترین تلفات را داشته‌اند.

این واقعه مرگبارترین رویداد تاریخ حج است.^{[۲۳][۲۴][۲۵]} واقعهٔ سال ۱۹۹۰ دیگر حادثه حج با بیش از هزار کشته بود که در آن ۱۴۲۶ زائر جان باختند. رویداد سال ۱۹۹۰ هم در مسیر رمی جمرات اتفاق افتاد. رمی جمرات چندین بار دیگر نیز چندصد کشته به‌جا گذاشته‌است؛ از جمله، در سال ۲۰۰۶ میلادی، بیش از ۳۶۰ نفر از حجاج بر اثر ازدحام جمعیت هنگام اجرای مراسم رمی جمرات کشته شدند.^[۲۶] این واقعه در پی مذاکرات سازمان حج و زیارت جمهوری اسلامی ایران با مسئولان عربستان، به دلیل "استمرار کارشکنی‌های دولت سعودی" منجر به لغو شدن سفر حج برای ایرانیان در سال ۱۳۹۵ شد.^{[۲۷][۲۸][۲۹]}

^{--------------------------------------------------------------------}

مقربان و اولیاء حق

اولیاء حق ابتدا خوف دارند آیه قرآن می فرماید : از شنیدن آیات قرآن لرزه بر اندام خاشعان از پروردگار می افتد ( و مو بر تنشان راست می شود ) سپس پوست و قلبشان ، برون و درونشان نرم و آماده پذیرش ذکر خدا می گردد و آرام و مطمئن می شود .

تَقشَعِرُّ مِنْهُ جُلودُ الذین یَخْشونَ رَبَّهُم ثُمَّ تلینَ جُلوُدُهُمْ وَ قُلوبُهُمْ الی ذِکرِالله .    زمر 23

تعشعر : ازماده قشعریره است در باب لغت معانی مختلفی برای آن ذکر کرده اند بعضی آن را به معنی جمع شدن پوست تن (حالتی که به هنگام ترس به انسان دست می دهد ) بعضی به معنی لرزشی که بر اندام در این هنگام می افتد و بعضی آن را به معنی راست شدن مو بر بدن دانسته اند آیه ترسیم جالب و زیبایی از نفوذ آیات قران در دلهای آماده دارد .

نخست : در آنها خوف و ترسی ایجاد می کند خوفی که مایه بیداری و آغاز حرکت است  ترسی که انسان را متوجه مسئولیت های مختلفش می سازد .

در مرحله بعد حالت نرمش و پذیرش سخن حق به او می بخشد و به دنبال آن آرامش می یابد.

این دو حالت که مراحل مختلف ومنازل ((سلوک الی الله )) را نشان می دهد کاملا قابل در ک است . آیات غضب و مقام انذار پیامبر دلها را به لرزه در می آورد و آیات رحمت به آن آرامش می دهد . اندیشه در ذات حق ومساله ابدیت و ازلیت و نامتناهی بودن ذات پاک او انسان را در وحشت فرو می برد که چگونه می توان او را شناخت اما مطالعه آثار و دلائل آن ذات مقدس در افاق و انفس به او نرمش و آرامش می بخشد . پس اولین مرحله کمال خوف است .

از آیاتی که می تواند به مقربان کمک کند و باید از آنها استفاده کرد آیات سوره حشراست

هُوَالله الذی لا اِله اِلّا هُوَ عالِمُ الغَیبِ و الشّهادَه هُو الرّحمن الرّحیم . هُوَ الله الذی لااِله الّا هُو ، المَلِکُ القُدوُس السّلامُه الموُمِنُ المُهیْمِنُ الْعَزیزُ الجَبّارُ المتکبرُ سُبحانَ الله عمّا یُشرِکون هواللهُ الخالِقُ الباریُ المُصَوِّرُ لَهُ الاَسْماءُ الحُسنی یُسَبَحُ لَهُ ما فی السموات والارض و هُو العَزیز الحکیم . حشر 22-23-24

این آیات دست پیوندگان راه معرفت الله را گرفته منزل به منزل پیش می برد . از ذات پاک او شروع می کند و بعد به عالم خلقت می آورد و باز در این سیر الی الله از مخلوق نیز به سوی خالق می برد قلب را مظهر اسماء صفات الهی و مرکز انواع ربانی می کند .

و در لابلای این معارف و انوار اورا می سازد و تربیت می کند شکوفه های تقوا را بر شاخسار وجودش ظاهر ساخته و لایق قرب جوارش می کند تا با تمام ذرات جهان هم صدا شود و تسبیح گویان نغمه سبوح و قدوس سر دهد .

جمع آوری شده توسط شهید مصطفی مرتضایی

روحش شاد و یادش گرامی باد

شهادت مولی الموحدین حضرت علی علیه السلام بر تمامی شیعیان تسلیت باد

جوانان عزیز ! هر چه می توانید ، در افزایش بصیرت خود ، {و} در عمق بخشیدن به بصیرت خود ، تلاش کنید و نگذارید دشمنان ، از بی بصیرتی ما استفاده کنند .
بی تردید ، یکی از مهم ترین رازهای شکست حکومت امام علی علیه السلام ، سوء استفاده دشمنان از بی بصیرتی هواداران ایشان بود ، در گزارشی آمده که امام در این باره می فرمایند : یا اهل الکوفه ، منیت منکم بثلاث و اثنتین : صم ذوو اسماع ، و بکم ذوو کلام ، و عمی ذوو ابصار ،  لا احرار صدق عند اللقاء ، ولا اخوان ثقه عند البلاء .

ای کوفیان ! من به سه خصلت {که در شما هست} و دو خصلت {که در شما نیست} ، گرفتار آمده ام : گوش دارید ، اما کرید ، و زبان دارید ، اما لالید ، و چشم دارید ، اما کورید و اما آن دو خصلتی که ندارید : نه هنگام دیدار ، آزاد مردانی هستید صادق ، و نه به گاه سختی ، برادرانی مورد اعتماد .

بر پایه این سخن ، جامعه ای که از بصیرت لازم برخوردار باشد ، نه تنها حق را می بیند  و باطل را در چهره های گوناگون تشخیص می دهد ، بلکه عملا از حق ، جانبداری می کند و از پیشوایان حق ، اطاعت می نماید . چنین جامعه و مردمی ، با رهبران الهی ، صادقانه رفتار می کنند و در عوض ، در سختی ها و مشکلات ، مورد اعتماد آنهایند و در دام دشمنان قرار نمی گیرند . اما مردمی که امام علی علیه السلام بر آنها ، حکومت می کرد به دلیل آن که فاقد بصیرت بودند ، به سادگی در دام دشمن می افتادند ، آنها نمی توانستند چهره روشن و زیبای حق را مشاهده کنند. از این رو ، نه از حق ، جانبداری می کردند و نه از امام خویش فرمانبری داشتند . با امام خود ، یک رنگ نبودند و امام نیز نمی توانست در بحران ها به آنها اعتماد کند .این گونه بود که حکومت امام علی علیه السلام ، در اثر بی بصیرتی یاران ایشان و مردم آن دوران ، شکست خورد و در تاریخ اسلام ، حکومت دیگری که در ساختار ، اندک شباهتی به آن داشته باشد

برای شادی روح شهیدمرتضایی صلوات