پدران اسمانی و روز پدر

 در روز پدر فراموش نکنیم که پدرانی در این سرزمین بودند که برای آسایش و امنیت امروز ما آسمانی شدند و فرزندانی هستند که با دلتنگی در روز پدر غم فراق را به خاطر کشورشان تحمل می‌کنند.

 روز میلاد اولین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت در تقویم کشور به نام روز پدر نام‌گذاری شده و این روز فرصت ارزشمندی برای

 همه فرزندان بوده تا از زحمات پدران خود قدردانی کنند.

البته در این میان فرزندان شهدا در روز میلاد باسعادت امام علی(ع) و روز پدر بار دیگر دل‌تنگ پدران آسمانی خود می‌شوند و

 اشک‌های دل‌تنگی بر گونه‌های آنان سرازیر می‌ شود     

طبق سنت دیرینه ای ولادت حضرت امیر المومنین علی(ع) به روز پدر نامگذاری شده  است. هر چند که همه روزه می تواند روز پدر و مادر باشد و همیشه و در همه حال باید قدردان زحمات این گوهرهای گرانبهای زندگی باشیم اما نامگذاری چنین روزهایی به نام روز پدر بهانه ای است تا بیشتر از آنها بگوییم و خالصانه بر دستانشان بوسه زنیم.

در این میان فراوانند افرادی که پدرانشان به دیار ابدی سفر کرده و شاید حسرت یک لحظه دیدن روی پدر در دلشان سنگینی می کند. شاید شهدایی که آسمانی شدند پدرانی بودند که لحظه ای دل کندن از فرزند دلبندشان برایشان طاقت فرسا بود ولی حفاظت از جان و مال و حریم خانواده و وطن را بر هر چیز دیگری ارجح دانستند و خواستند با پا نهادن در مسیر دفاع از حق، خواب و زندگی راحت را به فرزندان خود و دیگر هموطنانشان هدیه کنند.

آنها رفتند و جاودانه شدند و اکنون فرزندان همین آسمانی ها  در حسرت نبود  یک نگاه پرمهر، یک دست نوازشگر پدرانه، یک تکیه گاه محکم و ...  دلتنگ پدرانشان هستند و امروز به بهانه روز پدر، می خواهند بهترین تبریکات خود را با پدران شهیدشان در میان بگذارند. 

شهادت مولی الموحدین حضرت علی علیه السلام بر تمامی شیعیان تسلیت باد

جوانان عزیز ! هر چه می توانید ، در افزایش بصیرت خود ، {و} در عمق بخشیدن به بصیرت خود ، تلاش کنید و نگذارید دشمنان ، از بی بصیرتی ما استفاده کنند .
بی تردید ، یکی از مهم ترین رازهای شکست حکومت امام علی علیه السلام ، سوء استفاده دشمنان از بی بصیرتی هواداران ایشان بود ، در گزارشی آمده که امام در این باره می فرمایند : یا اهل الکوفه ، منیت منکم بثلاث و اثنتین : صم ذوو اسماع ، و بکم ذوو کلام ، و عمی ذوو ابصار ،  لا احرار صدق عند اللقاء ، ولا اخوان ثقه عند البلاء .

ای کوفیان ! من به سه خصلت {که در شما هست} و دو خصلت {که در شما نیست} ، گرفتار آمده ام : گوش دارید ، اما کرید ، و زبان دارید ، اما لالید ، و چشم دارید ، اما کورید و اما آن دو خصلتی که ندارید : نه هنگام دیدار ، آزاد مردانی هستید صادق ، و نه به گاه سختی ، برادرانی مورد اعتماد .

بر پایه این سخن ، جامعه ای که از بصیرت لازم برخوردار باشد ، نه تنها حق را می بیند  و باطل را در چهره های گوناگون تشخیص می دهد ، بلکه عملا از حق ، جانبداری می کند و از پیشوایان حق ، اطاعت می نماید . چنین جامعه و مردمی ، با رهبران الهی ، صادقانه رفتار می کنند و در عوض ، در سختی ها و مشکلات ، مورد اعتماد آنهایند و در دام دشمنان قرار نمی گیرند . اما مردمی که امام علی علیه السلام بر آنها ، حکومت می کرد به دلیل آن که فاقد بصیرت بودند ، به سادگی در دام دشمن می افتادند ، آنها نمی توانستند چهره روشن و زیبای حق را مشاهده کنند. از این رو ، نه از حق ، جانبداری می کردند و نه از امام خویش فرمانبری داشتند . با امام خود ، یک رنگ نبودند و امام نیز نمی توانست در بحران ها به آنها اعتماد کند .این گونه بود که حکومت امام علی علیه السلام ، در اثر بی بصیرتی یاران ایشان و مردم آن دوران ، شکست خورد و در تاریخ اسلام ، حکومت دیگری که در ساختار ، اندک شباهتی به آن داشته باشد

برای شادی روح شهیدمرتضایی صلوات