دانا و نادان

دانایان در گفتگو و بحث گریبان یکدیگر را نمی درند ، به قدری آرامند که حتی تار مویی را پاره نمی کنند .

ولی  نادانان چون تنها سلاحشان خشونت و گردن کلفتی ست در بحث از شدت خشم زنجیر را هم پاره می کنند . 

از نظر عالیجناب سعدی ، همیشه دو طرف دعوا جاهل و نادانند . 

دعوای بین عاقل و نادان امکان پذیر نیست . 

جالینوس ابلهی را دید ، دست در گریبان دانشمندی زده و بی حرمتی همی‌کرد  گفت :

اگر این نادان نبودی کار وی با نادانان بدین جا نرسیدی.

سلام و زبان نرم همراه با دلایل قوی و معنوی سلاح خردمندان است و رگ متورم شده  گردن و زور بازو و دشنام سلاح بی خردان .