آمدم با کوله باری ازگناه روسیاهم روسیاهم روسیاه

 

آمدم با کوله باری ازگناه

روسیاهم روسیاهم روسیاه

آمدم بی توشه اما با امید

وای اگرسازی گدارا نا امید

نفس چشمان دلم را کور کرد

بس بساط معصیت را جور کرد

قبل از این حال دعایی داشتم

نفس غارت کرد هرچه کاشتم

سوء حال از پا درآورده مرا

بی نشاط ومضطرب کرده مرا

ای خدا این بنده را رسوا مکن

با گنهکاران به قهرت تا مکن

حرفی ازجرم و خطای ما مزن

پرده از اعمال ما بالا نزن

آه،حسرت های مارا رو مکن

دستهای بنده ات را رو مکن

عمر سر شدکی خدایی میشوم؟

کی به راه تو فدایی میشوم؟

با غضب ره برمن رسوا مده

وعده ی شبهای دیگر را مده

آبرو داری کن ای با آبرو

بگذر از این بنده ی بی چشم و رو

در ضیافت خانه ات راهم بده

نزد عفو خویش مأوایم بده

هرچه بودم هرچه هستم آمدم

بازهم توبه شکستم آمدم

الهی العفو
دوستان در این شبهای عزیز قدر التماس دعا

الهم بحق محمد(ص)وآل محمد(ص) عجل لولیک الفرج:آمین

 

اولین واعظ، پروردگار عالم و اولین مستمع حضرت آدم

اولین واعظ، پروردگار عالم بوده و اولین مستمع هم آدم بوده است. اما موعظه­ خدا چه بوده است؟ وقتی‌ که حضرت آدم (ع)، زندگی را در کره زمین شروع کرد، ظاهراً خداوند، چهار موعظه به آدم کرد. یکی این بود که هر چه خوبی را برای خود می‌خواهی برای دیگران هم بخواه و دریغ نکن. دوست داری سیر باشی، گرسنه را سیر کن، پوشیده باشی، برهنه را بپوشان، از بیماری دربیایی، به بیماری که دارو ندارد کمک کن. همچنین خداوند به حضرت آدم فرمودند: هر چه خوب برای خودت می­خواهی، برای همه بخواه و هر چه بد برای خودت نمی­خواهی، برای هیچ کس نخواه، یعنی یک نیت پاک و صاف و نیت الهی داشته باش.